Skerco (KWADRAT)

Skerco to zbior krotkich, niekiedy miniaturowych opowiadan, forma i nastrojem nawiazujacych do typowego dla muzyki klasyczno-romantycznej gatunku o lekkim, na ogol pogodnym charakterze, jakim jest scherzo (po wlosku: zart). Ten swego rodzaju zart, drobiazg, blahostka, osiaga jednak czasem ksztalt samodzielnej, dramatycznej wypowiedzi, bardzo osobistej, lirycznej i ekspresyjnej. Takiej wlasnie jak w tekstach ze zbioru Skerco, w ktorych ton powagi, intymnego wyznania, miesza sie z przenikliwa obserwacja rzeczywistosci, zas drwina z przedstawionego swiata - w tym: swiata literackich konwencji, kulturowych wzorcow i mod - przybiera niekiedy postac zarliwej obrony jego wartosci i urody. Wszystkie te prozatorskie "skerca" - przybierajace ksztalt anegdoty, lub wspomnienia, obyczajowej scenki, badz tez mini eseju, albo poetyckiej refleksji - moga byc czytane osobno, niezaleznie od siebie. Lecz ukladaja sie tez w przemyslana i spojna konstrukcje nasycona emocjonalnie, na poly prywatna, pelna dystansu i autoironii, ktorej glownym spoiwem jest zywy, bardzo wspolczesny, jezyk - wyczulony na slowo oraz jego paradoksy i falsz.